ارائه نکردن مفاهیم از ساده به پیچیده :
بیشتر شکوه هایی که دانش آموزان از نحوه تدریس ما معلمان دارند،به این دلیل است که هنگام تدریس، هنوز یک مفهوم برای آنان جا نیفتاده است، به مثالهای مشکل روی می آوریم و به حل آنها می پردازیم و دانش آموز را درگیر محاسبات پیچیده و طولانی می کنیم. در صورتی که باید برای جا انداختن مفاهیم مشکل، از سئوالات ساده تر شروع کنیم.
● ضعف در برقراری ارتباط
برای نفوذ در مخاطب، باید سازوکار یادگیری او را شناخت و با او ارتباط برقرار کرد. بعضی انسانها از طریق تصویر و بعضی از طریق شنیدن بهتر یاد می گیرند. اغلب، نشان دادن یک شکل همراه با یک مثال شهودی میتواند، به تفهیم بهتر و بیشتر مطالب کمک کند. اگر ارتباط درستی با دانش آموز برقرار نشود، زمان زیادی از تدریس صرف آموزش یک مفهوم خواهد شد. برخی از نمودهای ارتباط صحیح نداشتن با دانش آموز را در زیر میآوریم:
▪ سخن گفتن با تخته و دیوارها و کف اتاق و سقف، به جای نگاه کردن به دانش آموزان هنگام سخن گفتن.
▪ استفاده کردن از برخی جمله ها،نظیر: این مطلب ساده است، بدیهی است و واضح است.
▪ نشان ندادن هیجان.
▪ دائم به ساعت نگاه کردن.
▪ به خاطر نسپردن نام دانش آموزان.
▪ تشویق نکردن دانش آموزان.
▪ داشتن رفتار اهانت آمیز و تحقیرکننده.
● سپردن کارها به نحو غیرمؤثر
الف) اغلب ما معلمان ترجیح میدهیم تمام قسمتهای آموزش را خودمان انجام دهیم، حتی بعضی از معلمان ترجیح میدهند، تمامی تمرینها را خودشان حل کنند. چرا که معتقدند، دانش آموزان تسلط کافی ندارند و اگر آنان تمرینها را حل کنند، بخشی از وقت کلاس گرفته میشود. در صورتی که به جای اینگونه صرفه جویی ها در زمان، باید راهکارهای دیگری یافت.
دراین رابطه میتوان به برخی از موارد راه گشا اشاره کرد: معرفی یک کتاب تمرین در کنار درس میتواند، زمان زیادی برای آموزش بهتر ذخیره کند. این که بدانیم کدام تمرینها را در کلاس حل کنیم خود مسأله های مهم است که از راه تجربه به آن می رسیم. ولی پرداختن به برخی سؤالات و آنها را بهتر و کامل توضیح دادن و راهنمایی کردن و دادن جواب نهایی به تمرینها، میتواند در زمان تدریس صرفه جویی کند. در مورد حل تمرینها باید توجه داشت که مدت تمرین کوتاه باشد، و در صورت لزوم با فاصله تکرار شود. کار تمرین به صورت عادی ممکن است کسالت آور شود و اگر طولانی نیز باشد، علاقه به مطلب را از بین می برد. تأکید بر درستی جواب مسأله باشد، نه بر سرعت به دست آوردن آن.
● بی توجهی به سؤالات دانش آموزان
یک سؤال حساب شده و مناسب میتواند، زمینه ساز یادگیری یک مفهوم باشد، میتواند انگیزه دانش آموزان را نسبت به آنچه به او آموزش داده میشود بالا ببرد و همچنین، ذهن کنجکاو را با مسأله درگیر کند. از فرمایشات معصومین ماست که «حسن السؤال نصفالعلم» نیمی از علم و یادگیری در خوب سؤال کردن است. ولی بعضی از اوقات در ارتباط با موضوع سؤال کردن برخوردهایی در کلاس میشود که ظاهراً برای صرفه جویی در زمان تدریس است ولی در باطن سرعت آموزش و یاددهی را کاهش میدهد.
● محبت به دانش آموزان
معلمان باید علاقه و محبت خود را هم به صورت کلامی و هم از طریق ابزارهای غیرکلامی چون: توجه تمام و کمال به دانش آموزان، حفظ و تداوم ارتباط چشمی با آنان، لبخند زدن و ایماء و اشاره نشان دهند.
ما اغلب فراموش میکنیم که بیشتر دانش آموزان برای معلمانی که محبت میکنند و معلمانی که آنها را مورد احترام قرار میدهندهر کاری را انجام می دهند، حاضرند هر کاری بکنند تا تأیید چنین معلمانی را به دست آورند. آشکار است که معلمان باید در ابراز علاقه و محبت خویش نسبت به دانش آموزان صادق باشند و هرگونه، احترام آنان، نزد دانش آموزانی که ریاکاری و دو رنگی می بینید، رو به افول میگذارد.
● نتیجه گیری
باید آموزش و پرورش در دوران ابتدایی و راهنمایی بر عملکرد معلمان ریاضی بیشتر نظارت داشته باشد و صرفاً به درصد قبولی اکتفا نکند باید برای معلمان ریاضی هر سال کلاسهای مؤثر ضمن خدمت برگزار شود و نهایتاً معلمان باید تصمیم بگیرند که در مورد تدریس و نحوه یادگیری دانش آموزان در درس ریاضی تغییراتی ایجاد کنند و از روشهایی استفاده کنند که دانش آموزان در کلاس فعال باشند و در آنها ایجاد انگیزه شود. نباید دانش آموزان به حفظ طوطی وار فرمولها و مطالب وادار شوند. معلمان بدون آگاهی از روانشناسی، جامعه شناسی روشهای آموزشی، اصول یادگیری، نحوه ارزشیابی و طرح درس و استفاده از وسایل کمک آموزشی، نمیتوانند وظیفه خطیر خود را در عصر کنونی به نحو شایسته انجام دهند.